Ήταν κάποτε μια αράχνη, χοντρή , στρουμπουλή και παχουλή, που πείναγε πολύ γι αυτό έπλεξε , έναν τεράστιο ιστό (παγίδα), για να πιάσει μύγες και ανυποψίαστα κουνουπάκια , τον οποίο πουλούσε , να δούμε ποιον θα μπορέσει να κοροϊδέψει (παγιδέψει ) παρακάτω .
Φώναζε δυνατά:
Πουλάω :
<Μπέρτα όλο χάρη
Αραχνοΰφαντη μετάξι
Για δωράκια μεταξένια
Και κορμάκια φιλντισένια>
Πέρασε, η μύγα, την κοίταξε και έφυγε. Ήρθε ένα κουνουπάκι μικρό κοπελουδάκι
<Πάρε μικρή μου, πάρε ….>
Έλεγε η μεγαλόσωμη κυρία…
Το κουνουπάκι την κοίταξε και είπε:
<Τι όμορφη ,που είναι, θαύμα για μένα θα είναι>…
Η ξαδέλφη της ,όμως η σκνίπα είπε:
<Πρόσεχε, πολύ
ξαδερφούλα, μου μικρή
για σένα, είναι, μεγάλη
σε μπελά, θα σε βάλει>…
Δεν άκουσε όμως την συμβουλή της…
Την ήθελε πολύ…
Την αγοράζει και αμέσως την φοράει…
Στο μεταξένιο ιστό…
Χάνεται στο λεπτό…
Η αράχνη η κακιά…
Την κορόιδεψε σκληρά…
Για αυτό, παιδάκια, μου μικρά…
Τους , δικού σας, να ακούτε ,προσεχτικά…
Και τώρα παιδάκια τα μπερδεματάκια σας :
-<H αραχνούλα –νούλα, η χοντρούλα- ντρούλα, η πονηρούλα –ρούλα παγίδα ,παγιδούλα-δούλα με πονηριά, πονηράδα –άδα, πλέκει μια μπερτούλα –τούλα!!>
-<Η αραχνίτσα -νίτσα, η χοντρουλίτσα- λίτσα, κοτοπονηρίτσα –ρίτσα, παγίδα, παγιδουλίτσα –λίτσα, κάνει τα κουνουπάκια, τα σκνιπάκια, για να φάει, την κοιλάρα την στρόγγυλη, να μεγαλώσει, να την κάνη άλλη τόση!!>
-<Πάρτε μπέρτα από μετάξι, όλο Χάρι, για δωράκια –άκια, μεταξένια και κορμάκια-άκια, φιλντισένια-ένια!!>
-<Ένα κουνουπάκι-άκι ,μικρό κοπελουδάκι -δάκι ,την σκνίπα , το σκνιπάκι -άκι, δεν ακούει και την μπέρτα, αγοράζει και αμέσως την φοράει!!!>
-<Και η κακιά , χοντρούλα –ντρούλα , πονηρούλα –ρούλα, αραχνούλα νούλα , το κουνουπάκι –άκι, τρώει σε ένα λεπτάκι!!>
Αγαπητά μου παιδάκια, πάρτε ένα μπερδεματάκι και πείτε το πολλές φορές. Εάν μπερδευτείτε , ξεμπερδευτείτε. Καλά ξεμπερδέματα!!
Με αγάπη και σεβασμό:
Δόνα Αμαρυλλίς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου